BİZİM TUVALET HİKAYEMİZ

Bundan 5 ay önce 26 Ocak'ta, işe başlamadan halledeyim niyetiyle başlamıştı tuvalet hikayemiz. Ama uzun sürmedi. Zaten işe başlamadan önce tahammül boyutum o kadar azalmıştı ki..Süreç uzayınca, bir de üstüne kreşe başlayınca uzatmadım daha fazla, bezi bağladım gitti. Emzirmeden kesilme ve kreşe başlama süreçleri yakınken bir de bununla uğraşmayalım istedim. Kaslarını tutmayı ilerletmiş, tutması 2-3 saati bulmuştu. Gündüz uykusundan sürekli kuru kalkıyordu. Ama bununla birlikte herşeye inat ettiği döneme de denk gelince, artık tuvalete gitmek için sürekli ikna etmeye çalışmak ve sürekli alıştırma külodu temizlemek beni gerçekten çok yormuştu.

Neyse sonra annemin sürpriz ziyareti üzerine tekrar niyetlendim. Çünkü bu iş için evde mesai harcanması gerekiyordu ve şu an için benim buna ayıracak zamanım yoktu.
Çok şükür herşey istediğime yakın gelişti. Şöyle ki;

29 Haziran'da cuma gününde annemin geleceğini öğrendim ve o akşam Aras'a "Bezleri attık artık annecim, sen abi oldun, bundan böyle çişimizi ve kakamızı tuvalete yapıyoruz" dedim. 2 hafta öncesinde de eğlenceli lazımlıkla tanışmıştı ve teyzesi "bak bu senin tuvalet arkadaşın, çişin kakan olunca buraya yapıcan" demişti. Sonra pek sallamadı tabi bizimki. Ama çocuklar söylenenleri sallamıyormuş gibi görünseler de sürekli kayıt altındalar biliyoruz ki.

Hem geceyi hem gündüzü aynı anda bıraktık. Daha doğrusu o uyuyunca bağladım bezini, uyanınca çaktırmadan çıkardım, ilk hafta 2 kez gece ıslattı altını sonra kuru çıkarmaya başladı hep.
İlk 2 gün umudumuzu oldukça minimumlara çekti Aras. İkna etmek için yaratıcı fikirler bulmaya çalıştık sürekli.  2-3 saatte bir "Şimdi tuvalete gitme zamanı" diyerek kimi zaman ilgisini çeken bir kitap, bir oyuncakla, kimi zaman çıkartmalı kitabıyla ikna ettik. Çıkartmalar yine kurtarıcımız oldu. Pazar günü Nisa'nın doğum gününde yine zar zor ikna ederek lazımlığa yaptırmayı başardım. Giderek fire sayımız azaldı ve nerdeyse 1 haftada az çok düzenimiz oturdu. Çiş daha kolay hallolurken kaka konusunda genelde gözümüzden kaçmadıysa yaptığı anda tutup tuvalete oturtuyorduk. Keşfettiğimiz en önemli nokta ise; kakasını yaparken "Ben sana bakmıyorum, kapının önünde bekliyorum." cümlesi oldu. Sonrasında rahatladı ve problem olmaktan  biraz daha çıktı. Annemle evde olduğu süreçte de ilgi üzerinde olduğu sürece lazımlıkta yapmış. Ama ilgi dağıldığı anda kaçırmış. O hafta havuz saatinin olduğu yarım gün kreşe gönderdik, öğretmenine gereken bilgileri verdik ve sonrasında tuvaleti kullandığını öğrendik.
Annem dönüp düzenli kreşe gitmeye başladı. İlk gün birkaç kez tuvalete gitmişler ve geldiği zaman çişini yapmış. Akşam evde de kakasını yaparken yakaladım ve tuvalete oturttum devamını orda yaptı. Sonraki 2 gün yapmadı ve 2 gün sonunda evde yaptı yine kakam geldi deyip. Sonraki gün de kreşte 2 sefer altına yapmış kakasını. Çok üzüldüm ve öğretmeniyle paylaştım. Akşam Aras'la konuştum. "Öğretmenine söyle olur mu kakan gelince" dedim. Ve gece uyurken "Yavru ineğin kreşe gidip kakasını kreşte yapması" temalı masal anlattım. Kreşteki kaka problemimiz de böylece çözülmüş oldu.
Tuvalet alışkanlığı kazanma süremiz 2 hafta gibi bir zaman aldı. Herşey planlamadan gelişmişti ve çok şükür o kadar korktuğum ve nasıl olur diye kaygılandığım süreci bu şekilde atlatmış olduk. Dün itibarı ile de gece bezlemeyi bıraktım.
Allah'ım yüzümüzü kara çıkarma.
Amin.